Kerstwensen

Stefmuts op TravBuddy

Een paar blog input' s geleden heb ik me er makkelijk vanaf gemaakt door even vlug m'n Travel Map van TravBuddy te posten, hierop kunnen jullie zien welke landen ik allemaal al bezocht heb. Nu wil ik jullie even wat meer vertellen over TravBuddy want wat is dat nu precies?

Het is een website voor het vinden en ontmoeten van reizigers, zo noemen ze het zelf tenminste, ik noem het een social network voor reisliefhebbers. Je kunt er informatie vinden over landen, steden, bezienswaardigheden, je kunt blogs lezen of zelf schrijven, foto's kijken of zelf plaatsen, reviews lezen of zelf schrijven, vrienden maken, berichtjes sturen en meepraten of vragen stellen op het forum. Zelf ben ik al 'lid' sinds 2008, maar toen was het me voornamelijk om die Travel Map te doen, die wilde ik namelijk op m'n Hyves laten zien (!) Sinds dit jaar heb ik de site herontdekt en ben ik actief begonnen met reviews en blogs te schrijven. Leuk detail daarbij is dat je er ook nog awards mee kan verdienen, daar kun je verder niet zo veel mee, maar het staat wel leuk!
TravBuddy is bijna helemaal gratis, ik hoor jullie al denken 'daar is het addertje' maar nee hoor! Je hoeft alleen te betalen als je de functie 'Find a Travel Buddy' wilt gebruiken (eenmalig $9,99) Ik heb dat niet gedaan en de functie ook nog niet gemist.
Je moet wel actief zijn op de site om wat meer te kunnen, maar dat is voornamelijk gedaan om spammers te ontmoedigen, als je een aantal awards verzameld hebt krijg je vanzelf meer toegang.
Voor degenen onder jullie die interesse hebben om erbij te komen heb ik hier een linkje,  Join TravBuddy  uiteraard helpen jullie me hiermee dan ook weer naar een award
Aangezien de bezoekers van deze site van over de hele wereld zijn is het wel zo netjes om je Blogs, reviews etc. in het Engels te schrijven, dat is ook de reden dat ik er nog niet zo veel Blogs op heb gezet, ik heb de verhaaltjes allemaal wel, maar ik moet ze nog vertalen en het zwikkie in Google translate zwieren is niet de oplossing gebleken 
Als je je aangemeld hebt mag je me opzoeken, ik ben te vinden onder de naam stefmuts  (wat anders he!) 
Hopelijk zien we mekaar op TravBuddy !

Herfstplaatjes

Op een mooie herfstdag eind oktober besloot ik om er weer eens met mijn camera op uit te trekken

Net na zonsopkomst op m’n fiets gesprongen en op weg naar het Hageven.

Bij het bezoekerscentrum m’n fiets geparkeerd en te voet verder. Ik doe geen heel rondje want ik heb m’n zinnen gezet op paddenstoelen en midden op de hei hoef ik daar niet voor te zijn. Aan het pad langs de Dommel zijn er zat te vinden, allerlei soorten en maten, Ik op m’n knieën tussen de bomen om ze mooi voor de lens te krijgen, en met m’n handen in de brandnetels natuurlijk (!)

De tips die ik op de fotoclub gekregen heb voor macrofotografie heb ik gewoon in de wind geslagen met als hoofd excuus: ik heb m’n macrolens thuis gelaten en ben gewoon met m’n standaardlens aan de slag gegaan. De tip om paddenstoelen uit te graven om ze op een makkelijkere plek te fotograferen heb ik ook genegeerd, mijn mening: ze staan zoals ze staan en dan moet ik maar wat meer moeite doen. 

En eigenwijs toch wat hogere iso waarden gebruikt in verband met licht tekort tussen de bomen, en verder gewoon wat experimenteren met diafragma en sluitertijd.

Het moet toch wel een grappig gezicht zijn geweest om mij zo bezig te zien, gelukkig waren er niet veel mensen die het überhaupt gezien hebben. Bij de brug over de dommel nog wat met m’n telefooncamera gespeeld en daarna langzaam terug richting fiets. Inmiddels was het 10:00 uur voorbij en kwamen er steeds meer wandelaars op mijn pad. Ik werd wel vreemd aangekeken met m’n broek met vuile knieën. 

Ik kreeg zelfs een keer de vraag ‘wat hedde gij nou gedaan?’ en ik denk toch dat ik nog wel wat mensen attent gemaakt heb op het feit dat er zo veel mooie kabouterhuisje staan.

Terug bij het bezoekerscentrum zag het er heel anders uit dan toen ik er aan kwam, er stonden wel niet veel fietsen, maar voor auto’s was er bijna geen plek meer, blijkbaar was zo’n herfstwandeling niet echt een heel origineel idee.
Maar ondanks het weinig originele idee besloot ik het gisteren gewoon nog eens dunnetjes over te doen, weer op m'n fiets gesprongen, weer geparkeerd bij de Wulp en dit keer de andere kant uit gewandeld.
Al met al kwam het op hetzelfde neer, op m'n knieën door het bos gekropen en tot over m'n knieën door het natte gras gebanjerd, resultaat: weer een heel erg vuile broek in de was mand, maar het was het wel waard!

Oktoberfest Soerendonk



Zo erg was het nog net niet!



En wat een mazzel toch weer met het weer, eerst al met de BBQ die ik voor een stel ex-collega’s had georganiseerd

Wie regelt zoiets dan ook in oktober? Ikikke dus! Maar dit keer niet geheel mijn schuld, we hadden de planning bijna rond voor een datum half september en toen kon er toch weer iemand niet. Maar goed, zoals ik al zei is dat helemaal goed gekomen, wel een beetje te fris om buiten te zitten, maar de regen die was voorspeld wachtte mooi nog even tot iedereen voldoende gegeten had en de barbecue op z’n gemak stond uit te gloeien. Ik was zelfs ook nog op tijd om voor de grote klets water naar beneden kwam de deksel op de barbecue te doen zodat ik geen as papje onderin zou krijgen.

Maar goed als je dan naar het afgelopen weekend kijkt dan had ik die BBQ misschien zelfs nog een weekje later kunnen houden, dan hadden we nog buiten kunnen zitten ook!

Maar goed, ik had voor dat weekend al wat anders staan, op zaterdag zou ik namelijk gaan helpen bij het Oktoberfest in Soerendonk

De mensen van handboogvereniging de grensjagers zorgen elk jaar voor de garderobe en een net verloop op de parking en de straat.

Ik stond ingedeeld op de parking wat eigenlijk inhoud: zorgen dat de fietsen netjes geparkeerd worden. De hele parking was vrijgemaakt op een rijtje auto’s tegen het verste hek na, voor de backstage doorgang was een rijpad vrijgehouden met hekken omdat hier de hele avond heen en weer gereden wordt en voor het geval er calamiteiten zijn (= voorschrift) Het begon allemaal vrij rustig, rijtje 1, enkel rijtje langs de struiken, rijtje 2, dubbel rijtje er naast met ongeveer 1 fietslengte ertussen, en toen ging het los! Inmiddels stonden we met drieën de fietsen te doen terwijl er een enorme rij voor de ingang stond, een persoontje bij de backstage doorgang om de poort in de gaten te houden en afgedwaalde fietsers onze kant op te sturen.

Lekker onscherp plaatje, maar ff voor het idee wat voor'n rij

Het was even een paar uurtjes hectisch, links naast het rijpad stond het al snel vol met fietsen, en dat terwijl we ze echt strak tegen elkaar aan hadden laten zetten ( en sommigen zelf nog wat meer ingeschoven, niks geen luxe manoeuvreerruimte, alles zo strak mogelijk! ) Het enkele rijtje auto’s waren er stiekem ook wat meer geworden, dus er stond een gedeelte dubbele rij, snel een hek bij de laatste auto en hoppa een rijtje of 2 fietsen erbij. Maar ook dat liep vrij snel vol, dan maar een ietsje smaller rijpad, mocht er iets van een brandweerauto nodig zijn en past het net niet, dan sneuvelen er maar wat fietsen (oei, dat mag je zo niet zeggen wel? Maar volgens mij was het pad nog wel breed zat hoor! )  Dus de hekken iets opgeschoven zodat er nog een enkel rijtje fietsen bij kon. Laatste parkeeroptie was tegen het hek langs het fietspad op het gras, en zelfs die optie hebben we in moeten zetten. Zo rond 24:00 uur begonnen zo langzaamaan de eerste bezoekers te vertrekken, het feest duurt tot 1:00 uur en enkelen wilden de grote uitstroom voor zijn.

Al de hele avond hing er een tweetal niet-bezoekers rond bij de ingang, de organisatie had ze al een keer tussen de fietsen weggestuurd en sindsdien zaten ze op het hek of liepen om beurten een stukje over het fietspad. Later kwamen er nog 5 vriendjes bij, ook die gingen niet naar binnen maar bleven bij de andere twee rondhangen. Omdat wij het allemaal een beetje verdacht vonden hebben we ze maar goed in de gaten gehouden, tijdens de grote uitstroom heb ik mij zodanig opgesteld dat ik ze in het oog kon houden en ook vanaf de straat werd er op ze gelet. Na een tijdje vonden ze het blijkbaar genoeg en vertrokken. De grote uitstroom was nog niet voorbij, tjonge jonge wat blijft dat volk lang hangen zeg! Ik weet niet meer precies maar ik denk dat het 3:00 uur voorbij was toen de parking leeg zat was om onze posten op te ruimen. Op het terrein voor de grote tent zijn we nog even neergestreken bij het tentje met bratwurst en pommes. Ad heeft die mensen net als vorig jaar de hele dag van koffie voorzien en als dank kregen wij nu nog wat te eten van ze, erg lekker! De garderobe heeft ook goed gedraaid, het leek er even op dat het niks ging worden met dat mooie weer, maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen, goed voor de evenementenkas van de vereniging!

Portretten, trucks en een feestje

Beetje een drukke week gehad maar wel allemaal leuke dingen. Om te beginnen naar de kapper en daarna naar de fotograaf om samen met mijn pa en ma eindelijk eens een mooi portret te laten maken, cadeautje voor hun 45-jarig huwelijksfeest. Dan een paar dagen later het resultaat gaan bekijken en uitzoeken welke er op canvas moet worden afgedrukt. Dat was lastiger want dat moest op een werkdag en nu net nu ik van Westerlo af moest komen, maar ik was mooi op tijd. Nu is het nog even wachten op het uiteindelijke resultaat maar ik ben er van overtuigd dat het goed komt!

Donderdag hadden we van de fotoclub weer een sessie portretfotografie, dit keer met modellen zodat we niet weer elkaar op de foto hoefden te zetten. Er waren drie ‘modellen’ geregeld, een meisje wat al vaker model heeft gestaan, een echte karakterkop en een klein baby’tje. Drie heel verschillende modellen dus wat het geheel erg interessant maakte. Voor wat extra uitdaging was het meisje op het podium gezet voor de zware zwarte gordijnen, de flitslampen van de soft boxen zorgden wel voor goede belichting, maar het focussen was wel wat lastig met al die donkere kleuren. Het baby’tje zat in de maxi cosy wat weer voor heel andere uitdaging zorgde, positie van de lampen. Door de randen van de maxi cosy kreeg je schaduwen dus moesten we wat experimenteren met de positie van de lampen om de schaduwvorming zo klein mogelijk te houden. Het kindje was verbazend rustig onder al dat gedoe rondom, een paar keer een beetje huilen, maar verder het voorbeeld van goed gedrag. De karakterkop was eigenlijk nog het makkelijkste te fotograferen. Man met baard en hoed of desgewenst pet. Wat hier eigenlijk de uitdaging was, was om niet allemaal dezelfde foto te maken. Of dat een beetje gelukt is weet ik nog niet, dat zullen we bij de volgende vergadering wel zien als alle foto’s vergeleken en besproken worden, ben benieuwd. De karakterkop wil pertinent niet op internet dus dat zal ik maar respecteren, en ook het baby’tje zal ik maar niet zomaar het net op zwieren, als jullie die foto’s willen zien dan moeten jullie gewoon maar een keer bij me op de koffie komen.

Op vrijdagmiddag mocht ik mee met het afdelingsuitje van m’n DAF collega’s, dat op zich is al leuk, bij lang niet elk bedrijf mogen inleners mee bij activiteiten. Wat het allemaal nog leuker maakte is wat we gingen doen nl.:  Rijden met DAF trucks op de testbaan  Aangekomen bij de testbaan kregen we koffie met cake en er stonden verschillende combinaties op ons te wachten, CF’s en de nog wat grotere XF’s  Ik heb het eerste rondje even afgekeken en de volgende besloot ik maar meteen voor de grootste te gaan,

de XF met aanhanger. M’n passagier, DAF collega Tino maakte meteen in het begin een foto waar ik dus op sta met zo’n uitdrukking van een bang hertje, de foto die DAF collega Ronald later in de CF maakte ziet er al een heel stuk zelfverzekerder uit. Maar even terug, we gingen dus twee aan twee met een instructeur in het midden de baan op, de eerste een rondje of twee rijden, stukje slecht asfalt proberen, dan wisselen en de ander een rondje of twee en dan parkeren en uitstappen. 

Bij het uitstappen even goed onthouden dat je niet uit je eigen auto stapt want vooral bij de XF is het een behoorlijke hoogte waar je zit, wel drie treetjes omhoog, bij de CF is het een treetje minder en daar moet je ook uitstappen om van bestuurder te wisselen, bij de XF kan dat gewoon binnendoor. Ik moet zeggen dat het allemaal goed meegevallen is, behalve dat het wat groter en zwaarder is en dat je ondanks al die spiegels nog niet alles goed kunt zien rijdt het best prima en ze zijn van alle gemakken voorzien. Om het allemaal even kort samen te vatten, ik vond het echt heel leuk om te doen! Daarna gingen we naar het Bavaria brouwerij café waar we nog een heerlijk diner kregen. 
                                 DAF sites&buildings Bedankt !  

Tenslotte op zaterdag nog een feestje van m’n collegaatje en haar man, 25-jarig huwelijksfeest. Ze had me gevraagd of ik die avond wat foto’s wilde maken maar ik moest wel ook van het feest meegenieten hoor! Dus heb ik m’n camera meegenomen en af en toe een plaatje geknipt. Het was heel gezellig alleen de muziek stond net iets te hard naar m’n zin. Nu nog even kijken welke foto’s de moeite waard zijn om ze te sturen en welke ik delete, maar daar heb ik nu nog de hele week voor want ze zijn nu toch lekker met het hele gezin op vakantie.

Parkfest 2014

Na een Folkwoods loos 2013 is er in 2014 met Parkfest een opvolger gevonden voor dit festival voor liefhebbers van folk muziek en hoewel ik de stevigere versie van de folk wel kan waarderen behoor ik zelf toch niet tot deze groep. Waarom begin ik er dan over zal je denken, wel, na jaren als vrijwilliger te hebben geholpen bij Folkwoods heb ik besloten maar eens te gaan kijken of Parkfest voor de vrijwilligers net zo gezellig en leuk om te doen is.

Parkfest werd gehouden van donderdag 7 augustus t/m zondag 10 augustus. Nog niet wetende of ik het allemaal wel weer leuk zou gaan vinden heb ik er dit keer maar 2 vrije dagen tegenaan gegooid, en wel de vrijdag en de maandag. Net zoals ‘vroeger’ bij Folkwoods had ik mezelf opgegeven voor de afdeling Gastheren/vrouwen, dat houdt eigenlijk in toegangscontrole, maar aangezien wij maar gewone mensen zijn mag het geen beveiliging genoemd worden.

Het regent!

Ik was voor alle dagen ingeroosterd van 16:00 tot 2:00 uur dus ik ben op vrijdag op m’n gemak opgestaan, nog wat dingetjes in huis gedaan, en toen naar het Philips de Jongh park in Eindhoven waar ik me rond de middag bij het productie kantoor meldde. Eerst nog wat oude bekenden begroet, terrein verkend en kennis gemaakt met de nieuwe teamleider (Jorrit) en toen maar meteen aan de slag. Aan doorgang backstage festival terrein zat maar 1 persoon en aangezien dat wat saai is ben ik daar als 2^e persoon bij gaan zitten. Kei hard werken hoor ! Zorgen dat er niemand door loopt naar ‘achter’ die er niks te zoeken heeft. De jongen die hier donderdag (ook) gezeten (Joren) heeft vind het een heerlijk plekje, ik heb als ik eerlijk ben liever een andere post, maar we hebben het best gezellig hoor, kunnen om beurten een rondje veld doen of iets te happen gaan halen. Alleen jammer van die wolkbreuk, de eerste bui was nog wel te doen maar die van later op de avond zette heel het veld blank. Joren en ik waren al onder de grote parasol gevlucht die voor de muntkassa stond, ik heb ook nog even op uitnodiging in het hokje bij de muntjes heren gestaan, daar stond Biko ook al dus dat was erg knus zo met z’n 4en. De meeste gasten waren de tent ingevlucht, dat was ook geen slechte zaak want alle €2,- gasten moesten daar wel voor bijbetalen (een van de dingen van de nieuwe opzet) Ik heb s-nachts ook nog lol gehad van de regen, ik had besloten om m’n auto als m’n bed te gebruiken (ben met bed compleet opgemaakt naar Eindhoven gereden), enige nadeel daarvan is dat de regen 10x zo hard klinkt op het dak, en dan vooral die grote druppels die uit de bomen vallen. Niet dat ik er lang van wakker gelegen heb hoor, het tegengestelde zelfs.

Deze heb ik van FB geleent!

Ook zaterdag zou ik dus pas om 16:00 uur moeten beginnen, maar ach, als je er toch bent. De jongen die bij de doorgang backstage zat zou weggeroepen kunnen worden dus of hij mij dan mocht roepen om het van hem over te nemen. Prima hoor, dat duurde dus nog geen 5 minuten en daar zat ik dus. Later ben ik verhuisd naar ingang camping, daar had tot dan toe niemand gezeten en er kwamen opmerkingen van gasten dat er mensen zonder bandje op de camping liepen. Veel betere plek voor mij! Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik niet te nauw keek hoor, per slot was het al enige tijd vrije inloop geweest, maar voor de gewoon nieuwsgierige neuzen was het al voldoende dat er iemand stond. Als ze hier pitbull Daniël hadden neergezet hadden veel mensen hun tas of trui of wat dan ook niet meer zelf op mogen halen. Die kerel vloog er af en toe te fel in naar mijn zin, we hebben hier te maken met vredelievende (soms een beetje dronken) folk liefhebbers, geen hooligans! Het weer werkte wel beter mee, af en toe wat spettertjes regen, maar niks van betekenis. Alles verliep verder prima, op een kleine stroomstoring, het per ambulance afvoeren van een gast met klaplong en tot 2x toe twee collega gastheren met woorden onderling bij de ingang na (lekker professioneel jongens !!!)

Mijn uitzicht

Zondag liep het programma tot 16:00 uur, ik heb me tot die tijd weer bij de ingang camping geparkeerd, het beviel me daar wel. Na 16:00 uur was er geen muziek meer maar de gasten konden wel nog bij het parkpaviljoen op het terras terecht. Grote uitstroom was er dus niet bij, ook niet van de camping gasten. Het weer probeerde de laatste gasten nog even weg te spoelen met een fikse bui, de kassa stond nu toch leeg dus daar kon ik mooi in schuilen. Toen mijn post officieel was opgeheven werd ik nog even gevraagd om met de ict dames mee te gaan om langs de weg het verkeer wat te temperen zodat ze veilig hun laddertje op konden. Heb ze uiteindelijk maar even geholpen met nog wat andere klussen, niet dat ze echt veel aan me hadden, maar ladder vasthouden en een kabeltje uit het bos puzzelen ging nog net.

Justus neem in ontvangst

Daarna was het feestje voor de vrijwilligers, speech, taart en uiteraard een drankje (of iets meer) Bas, Huib en de twee Mark-en hadden het barpersoneel van hun plek verjaagd en verzorgden onze drankjes. Mark K tapte een mooie Guinness voor me maar zijn poging om een klaverblaadje in het schuim te maken mislukte, het leek meer op een mannelijk geslachtsdeel. Die heeft ie er maar meteen ingehouden dus iedereen kreeg een … (3 letters beginnend met L) in z’n Guinness schuim. Uiteindelijk waren we met nog maar een paar over, Bar netjes achtergelaten en nog even op de crewcamping wat napraten en toen slapen.

TAART !!!!

Maandag ochtend weer fris op, ik was niet van plan om me aan te melden voor het afbreek werk, ik wilde rond de middag naar huis en ik weet dat als je eenmaal bezig bent het zo laat is. M’n auto moest ook nog naar de garage en dan wilde ik m’n bed er alweer uit hebben. Toch nog even met Mark en Edwin wat lampje uit de streng feestverlichting gedraaid, toch nog even een beetje nuttig bezig geweest dus. Ron de middag naar huis is in ieder geval wel gelukt.

Ik hoop dat het festival uit de kosten is en dat het volgend jaar weer georganiseerd kan worden, maar dat horen we over een paar weken pas.

Sfeerbeeld afterparty

Cappadocië-Kapadokya

Ik ben dus in Turkije geweest en wel Cappadocië ofwel Kapadokya zoals de Turken het zelf noemen. Waarom heeft de rest van de wereld er eigenlijk een andere naam aan gegeven? Maar dat terzijde.
Van Eindhoven naar Antalya gevlogen met Corendon, dat betekend dat je aan boord je koffie en broodje moet kopen, er waren dan ook heel wat mensen met lunchpakketjes van thuis in de tas. Ik niet, niet eens op het idee gekomen zelfs.
In Antalya stond een grote bus klaar (of eigenlijk zelfs 3) om ons naar het Hotel te brengen. Ik was de enige alleenreizende in het gezelschap, en ook nog een van de jongste, maar dat kun je verwachten als je een 'goedkope' busreis boekt.
Ik zal de reis hier niet dag voor dag beschrijven want daar zitten jullie vast niet op te wachten, ik zal enkel de bezienswaardigheden en activiteiten benoemen en natuurlijk wat plaatjes erbij.
Onderweg naar Cappadocië kreeg de bus een lekke band, groot voordeel dat er dus nog twee bussen meer rondreden. Eigenlijk zouden we het Mevlana museum bezoeken in Konya, maar dat is door het tijdverlies naar de terugweg geschoven, in plaats daarvan een bezoek aan de karavanserai van Sultanhani. Karavanserai's  zijn overnachtingsplaatsen voor de karavaans van de zijderoute, het zijn een soort forten met hoge wanden en maar een ingang/uitgang, dit omdat de handelsreizigers nogal eens door rovers aangevallen werden en de karavanserai dus goed verdedigd moest kunnen worden.

De eerste echte kennismaking met het typische landschap van Cappadocië was de rode vallei met zijn vele 'feeën schoorstenen' zoals de tufstenen rotsformaties genoemd worden. We kregen een half uurtje tijd om er rond te lopen dus ik ben op een holletje foto's gaan maken.

In het openluchtmuseum van Zelve kun je de grotwoningen bekijken die in het tufsteen zijn uitgekapt. Dan te bedenken dat hier tot 1940 nog mensen gewoond hebben. De regering heeft ze rond die tijd gedwongen te verhuizen omdat er te veel ongelukken door instorting gebeurden. Het gevaar hiervan is nog altijd aanwezig, stukken van woningen die in mijn reisgids (uitgiftedatum 2012) staan aangeduid als bijzondere bezienswaardigheid zijn inmiddels niet meer toegankelijk en volgens mij ook al verder ingestort, wel is de stalen reling nog te zien op de 'verdieping', maar de beschreven trap is weg en het gebied afgezet met lint.


Bij pasabag zien de 'feeën schoorstenen' er weer heel anders uit, hier zijn het meer paddenstoelen.
Dit wordt ook wel de vallei van de monniken genoemd.
Een uitkijkje op de burcht van Uchisar zit er door een regenbui niet in, volgende dag een nieuwe poging.





De ballonvlucht ging voor ons gelukkig wel door, kost even wat centen, maar zeer de moeite waard! 
Het is wel vroeg uit je bed, voor zonsopkomst.
Je moet wel niet denken dat je de enige ballon in de lucht bent, ze stijgen met z'n heel velen op




In het openluchtmuseum van Göreme kun je in de vele rotskerken de fresco's bewonderen, helaas mag er bij de mooiste exemplaren niet gefotografeerd worden (hoewel ik dat uiteraard wel geprobeerd heb ...) 

Het is een site vergelijkbaar met Zelve, maar hier zijn heel veel vroeg christelijke kerken in de rotsen uitgehouwen.
De kerk met de speciale blauwe fresco's ligt net buiten het openluchtmuseum maar op vertoon van je kaartje van het museum mag je hier ook binnen kijken. Hier lukte het dus echt niet om foto's te maken, er liepen meerdere bewakers rond om daar voor te zorgen

De ondergrondse stad van Kaymakli is ook een hele belevenis, de gids zei dat na het eerste smalle/lage stuk de route makkelijker werd, maar het bleef de hele route bukken en hurken. Het was gewoon in colonne door de gangetjes, tot je weer buiten stond






De Cappadosische avond is maar een beetje zo zo, de dansende Derwisjen en de buikdanseres waren wel leuk maar voor de rest was het niet veel, met als grootste flater je foto op een plastic bordje (!)


Het Mevlana museum had voor mij persoonlijk ook niet gehoeven, vooral de ellebogende dametjes met hoofddoek dan.
En blijkbaar ontkom je bij dit soort reizen ook niet aan een aantal verplichte figuren, zo was daar de juwelen winkel, de lederwinkel (met modeshow) en uiteraard de tapijtknoperij



Terug in de omgeving van Antalya was daar de waterval van Düden, hier stort gewoon een riviertje  van enige hoogte in zee.
Het centrum Antalya is wel leuk, de bazaar is helaas wel heel veel kledingwinkeltje maar bij de haven is het leuk zitten op een van de terrasjes.

De romeinen zijn ook in Turkije geweest en dus bezoeken we de romeinse stad Perge en het amfitheater van Aspendos.

De afsluiter was de boottocht met lunch aan boord en een stop daar waar de rivier van de zee gescheiden is door een strook strand, dat was voor mij dan meteen het enige interessante eraan, maar ik denk dat ik gewoon te verwent ben. 
Al met al een zeer geslaagde vakantie, en dat voor een zeer zacht prijsje!
Goed geregeld Cor en Don!

Willems Wondere Weiland 2014

Nu heb ik dus al een verslagje van Turkije als concept klaar staan, moet er alleen nog even wat leuke plaatjes bij zoeken, maar nu hebben we ook al Willems Wondere Weiland 2014 gehad waar ik over moet bloggen. MOET inderdaad, ‘men’ verwacht half en half een leuk stukje van me dus ik zal m’n best doen:

Zaterdag 5 juli 2014 was het weer tijd voor WWW, dit keer de Wild West editie. Aangezien de mannen uit Budel vorig jaar al een dag eerder vertrokken waren had ik de vrijdag ook maar vast vrij gepakt om vervolgens het bericht te krijgen dat ze op donderdagavond al richting Hooglanderveen vertrokken. Dat kan ik niet maken met die twee kattenbeestjes van me, ze kunnen wel even alleen blijven mits vers verschoonde kattenbak, wat extra voer en extra water, maar als de kattenbak niet op tijd wordt verschoont wordt ik er op afgerekend, nog daargelaten de beschuldigende blikken die ik krijg gewoon omdat ik ze te lang alleen gelaten heb. Dus ik vertrok vrijdag tegen de middag die kant uit.

Aangekomen op het terrein bleken er dit keer wel 3 tenten op kamp Brabant te staan (we gaan het vanaf nu zo noemen omdat het een steeds groter gedeelte van het backstage gebied opslokt), behalve de slaapzaal was er het overdekt terras en de overdekte keuken met maar liefst 2½ koelkast, een vrieskastje en natuurlijk de koffie machine. In de slaapzaal was nog een mooi plekje voor mij gereserveerd, dat dacht ik, maar toen ik m’n bedje wilde opzetten kreeg ik te horen, als je wilt slapen dan zou ik een ander plekje zoeken, we hebben een berucht snurker in de crew. 

Na nog wat helpen her en der was het wel ongeveer tijd om de BBQ op te stoken, en er was voetbal op klein scherm (telefoonschermpje) de digitenne installatie wilde maar niet genoeg signaal binnenkrijgen om beeld te geven, jammer jongens. De organisatie had wel op ons geteld met het eten dus werden er een paar bordjes eten naar kamp Brabant gehaald om de BBQ mee aan te vullen.

Er was lekkere soort nasi met kip, aardappelbolletjes, gehaktballetjes en salade, en dan van de BBQ:  worst, frikadel en hamburger met gebakken uitjes.

Om toch nog wat van het voetbal mee te krijgen was er een bouwradio georganiseerd, en verder was er ook bij de wedstrijd van 22:00 uur het ‘Klein Scherm’ . 
Het was gezellig op het overdekt terras, Erik en Roland zaten op hun spreekstoel of voor de insiders op hun ‘spreekgemak’, en er waren blikjes lekker koud bier,  maar ik heb het toch maar niet te laat gemaakt (lees: ze ging als eerste slapen)

De zaterdagochtend was ik al vroeg wakker, gelukkig Ad ook een niet lang daarna Sjaak en Peter. Ontbijt van de bakplaat, eieren met spek en worstjes. Natuurlijk een verse bak koffie erbij. Daarna het overdekt terras naar voren (Post Hoofdpoort) brengen en  de laatste dingetjes in orde maken.Om 11 uur begon het te regenen, gelukkig begint het festival pas om 14 uur dus het heft nog een paar uurtjes om droog te worden. Ik had me in m’n kanariegele poncho gehesen en de capuchon over m’n Amstel hoed getrokken, nu leek ik blijkbaar op een eendje (?)

Gelukkig werd het inderdaad voor 14 uur droog maar toch leek het er even op dat veel mensen vanwege de regen thuis gebleven waren, maar ik had het nog maar net gedacht en daar kwam de hele horde gasten al aan. Tegen etenstijd was het gezellig druk op de weide, of in ieder geval kwam ik toen pas zelf op de weide. Er was een televisie geregeld voor aan de hoofdpoort maar na niet heel lang ging het beeld op zwart. Vanavond voetbal, Nederland – Costa rica dus er moest snel iets anders geregeld worden. We kregen een kleiner schermpje maar toen de mannen hoorden dat er bij de nix-bar nog een groter exemplaar stond zijn ze die snel gaan halen. Video kabeltje erin, radio erbij aan want we hadden geen audio meegekregen, en we waren er weer klaar voor…. Tot er iemand op het idee kwam om warme choco te maken, waterkoker aan en pof, weg elektra. Via de porto hoorden we dat ook de stille disco zonder zat, oeps, probleem. Ad naar de stoppenkast gestuurd en even later deed alles het weer.

Toch nog eens die waterkoker geprobeerd, pof, weer alles uit, zou het aan de waterkoker liggen? Ding aan de kant gezwierd, stroom weer op en toen kwam er iemand de boel doormeten, wel stroom, geen stroom, wel stroom, videokabel terug in de tv en weer geen stroom, dat was dus de schuldige! Geen tv aan de hoofdpoort dus. Gelukkig dat Peter en ikzelf niet zo veel om voetbal geven dus de rest kon dan maar in de tent de wedstrijd gaan kijken.

En wat duurde die lang zeg! Verlenging, nog eentje en toen nog penalty’s, dat gaat allemaal van onze after party af. Toen Nederland dan eindelijk gewonnen had gingen alle gasten vrij snel naar huis, het ging allemaal zelfs sneller dan andere jaren, maar dat komt misschien omdat er toch eerder al wat volk vertrokken was om de wedstrijd thuis te kijken. Ik heb m’n amstel hoed weggegeven aan ene Sebastiaan uit Amersfoort, grappig dat verbaasde gezicht dat ie hem meteen kreeg toen ie vroeg of ie hem mocht hebben.

Weide leeg, spulletjes opruimen, overdekt terras terug naar kamp Brabant en op naar de tent voor de speech, een drankje en wat snacks uit het vet. Daarna op naar kamp Brabant voor de after after party , hier tenminste wel koud bier en ook de BBQ werd weer opgestookt voor nog wat snacks. Danny op pad gestuurd voor wat broodjes, komt die terug met vanalles en nog wat. Voor we er erg in hadden was het alweer laat, of eigenlijk vroeg. Ik was wel weer een van de eerste die d’r nestje in kroop, maar het duurde niet lang voor de rest ook ging slapen.

Zondagochtend toch weer vroeg wakker, als altijd eerst maar even een after picture geknipt op de weide. De anderen in onze slaapzaal waren ook redelijk op tijd wakker en na weer een stevig ontbijtje werd kamp Brabant weer afgebroken. Om een uurtje of 11 zat ik alweer in de auto op weg naar huis. Het was weer een geslaagd feestje

Zo, weer een vakje ingekleurd

Create your own travel map - TravBuddy

Net terug uit Turkije, verslagje en foto's volgen later

Voorzetlenzen voor smartphones

Op zoek naar heel iets anders kwam ik toevallig dit tegen: Voorzetlenzen voor smartphones. 
Nooit over nagedacht, maar eigenlijk een hele logische ontwikkeling. 
De telefoons van tegenwoordig kunnen zo veel, en de meeste zijn ook nog eens uitgerust met een –tig pixel camera en er zijn diverse app’s om foto’s te bewerken, delen enz enz enz dat je op zoiets gewoon kon wachten. 
 

Zelf gebruik ik ook geregeld mijn telefooncamera, om even snel een foto te maken en te mailen of om op vakantie een panoramaatje te schieten, vele malen makkelijker dan achteraf verschillende plaatjes aan elkaar te plakken. 
Ik ben nu eigenlijk wel nieuwsgierig, zou het echt iets zijn? De goedkopere versies heb ik niet veel over kunnen vinden, ze worden her en der aangeboden, maar reviews zijn er amper. De prijzen die ik heb kunnen vinden is allemaal tientjeswerk dus misschien wel leuk om gewoon eens te proberen.

De Sony QX10 en QX100 zijn dan weer bijna camera’s op zich. Ze werken met een app en wifi en hebben zelfs eigen opslagcapaciteit. 

Maar de prijzen voor dit soort lenzen liggen dan ook een heel stuk hoger, in de honderdjes zeg maar (QX10 kost zo’n €200,-), voor die prijzen heb je ook al een heel leuke compactcamera. 

Over deze lenzen is wel wat meer te vinden, zo heeft o.a. Testaankoop (Belgische Consumentenbond) er een stukje over op hun site staan, mocht je dit willen nalezen: www.test-aankoop.be 

Mocht iemand ‘echte’ reviews over de goedkope en dure voorzetlenzen vinden dan hoor ik het graag, wellicht wordt vervolgd …